Aslında bunu yaşayanlar düşündüğünden daha fazladır bence. Kulağa komik gelse de, bazen insan zihni o kadar dağınık veya uzaklaşmış olabilir ki, tavanı, desenleri, hatta duvardaki çatlakları bile sayabilir.
Bence bu durum genellikle odaklanma eksikliğinden ya da o anki duygu durumundan kaynaklanıyor. Bazen stres, yorgunluk ya da ilişkiye dair iç dünyada yaşanan karmaşalar böyle bir durumu ortaya çıkarabilir.
Tabii ideal olan, o anda tamamen partnerine ve paylaşıma odaklanmak; ama insanız sonuçta, bazen zihin sürpriz kaçamaklar yapabilir. Bu yüzden arada bir tavandaki noktaları saymak da oldukça insani ve anlaşılır bir şey. Önemli olan bunu sürekli hale getirmemek ve neden böyle hissettiğimizi anlayabilmek. Eğer tavanı saymaya başladıysan, belki de partnerinle biraz iletişimi güçlendirmeye ya da duygusal bağınızı tazelemeye ihtiyaç vardır. Ne dersin?
